Αυτή τη περίοδο, τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου, στην περιοχή μου αξιοποιούμε εναν υπέροχο καρπό που μας δίνουν τα δέντρα του περιβολίου. Πρόκειται για τα κυδώνια. Τα "χρυσά" αυτά μήλα χρησιμοποιούνται με διάφορους τρόπους τόσο στη μαγειρική όσο και στη ζαχαροπλαστική. Η παραδοσιακή όμως συνταγή στις ελληνικές κοινωνίες είναι ως γλυκό του κουταλιού. Τη συνταγή αυτή θα μοιραστώ μάζι σας.

Υλικά

Ξεκινάμε με το δύσκολο και ίσως βαρετό μέρος της συνταγής, το καθάρισμα  των καρπών. Αφού τα πλύνουμε, αφαιρούμε προσεκτικά και υπομονετικά με ένα μαχαίρι τη φλούδα του κυδωνιού. Όσο χρόνο γίνεται αυτό τα καθορισμένα κυδώνια θα σκουραίνουν, αλλά αυτό μη σας ανησυχεί.

Κόβουμε το κάθε κυδώνι στα τέσσερα. Προσοχή μη κοπείτε, καθώς τα κυδωνιά είναι πολύ σκληρά. Έπειτα αφαιρούμε από το κέντρο τα κουκούτσια και το σκληρό περίβλημα που υπάρχει .
Κόβουμε το κάθε κομμάτι σε μικρά σπιρτόξυλα.

Τα ξεπλένουμε για να φύγουν τυχόν τρίμματα από τη διαδικασία της κοπής, διαφορετικά θα έχουμε ένα άσχημο αποτέλεσμα στο τέλος.

Τα βάζουμε σε μια πλατιά κατσαρόλα μαζί με αρκετό νερό και τα βράζουμε σε μέτρια φωτιά. Οτάν μαλακώσουν τελείως , σβήνουμε τη φωτιά. 

Δυο σημεία που χρήζουν προσοχής : Καθ' όλη τη διάρκεια του βρασμού δεν προσθέτουμε σε καμιά περίπτωση κρύο νερό, μόνο ζεστό αν χρειαστεί. Επίσης είναι αναγκαίο να βράσει καλά το κυδώνι, διαφορετικά όταν πέσει μέσα στο σιρόπι θα σκληρύνει ανεπιθύμητα.

Στραγγίζουμε τα κυδώνια. Προσθέτουμε στη κατσαρόλα τη ζάχαρη με ένα ποτήρι νερό και τα βράζουμε για δέκα λεπτά. Ρίχνουμε μέσα  τα κυδώνια και 3 κουταλιές χυμό λεμονιού. Βράζουμε σε μέτρια φωτιά έως ότου αρχίσει να δένει το σιρόπι. Σβήνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε για τουλάχιστον 6 ώρες να ανταλλαχθούν ζάχαρη και νερό. 

Μέτα από αυτό το διάστημα το βράζουμε ξανά σε μέτρια φωτιά μέχρι να δέσει το σιρόπι.
Βάζουμε το γλυκό σε βάζα. 

Μερικά ακόμη μυστικά:

Δείτε τις φωτογραφίες και αφήστε σε σχόλιο τις απόψεις σας!